1947'de Hindistan ve Pakistan'ın bağımsızlığı ve bölünmesi sırasında patlak veren şiddeti belgeleyen en önemli isimlerden biri olan Amerikalı fotoğrafçı Margaret Bourke-White tarafından çekilen fotoğraflar o dönemde yaşanan tüm sıkıntıları ve zorlu göç yolculuğunu tüm canlılığıyla gözler önüne seriyor.
Bourke-White'ın çektiği fotoğraflar o dönemin acı gerçeklerini adeta haykırıyor. Bitmek bilmeyen yolculuk sırasında Hindistan Müslümanlarının açlık, susuzluk ve Hinduların ırkçı saldırıları gibi pek çok zorluk karşısında verdiği mücadele fotoğraflara çarpıcı bir şekilde yansımış. Birçoğu Bourke-White tarafından çekilen, göç esnasında objektiflere takılan nadir fotoğraflardan bazıları:
1947 Hindistan’ın ikiye bölünmesi sırasında mülteci kampında bir koşu yarışması.
Hindistan'dan kaçmaya çalışan Müslüman mülteciler, Yeni Delhi yakınlarında aşırı kalabalık bir tren vagonun üzerinde yolculuğa çıkmaya hazırlanırken görülüyor.
1947'deki göç esnasında Pakistan'a güvenli bir ulaşım aracı ararken bir araya gelen Müslümanlar.
Delhi’deki en eski kalelerden biri olan Purana Qila’nın duvarlarında oturan bir çocuk. 16. yüzyılda inşa edilen bu kale; başkent Yeni Delhi, toplu isyanların ortasında patlak veren mülteci kriziyle boğuşurken en büyük mülteci kamplarından birine dönüştü.
1947 yılındaki büyük göç sırasında 10 milyondan fazla insan anavatanından çıkarıldı ve kimi yaya olarak, kimi de kağnılarla veya trenlerle vaat edilen yeni vatanlarına doğru yola çıktı.
Göç esnasında yaşanan karmaşada hayatını kaybeden erkek, kadın ve çocuk her yaştan insan toplu olarak yakıldı. Köylüler odun bulamadığı zamanlarda insanları yakmak için petrol ve gazyağı bile kullanıyordu.
Bourke-White, bu fotoğraf için “insani dramın büyük bir tatbiki” notunu düştü.
Delhi'deki Purana Qila mülteci kampına giriş yapan Müslüman mülteciler.
Kaynak: Mecra/Firdevs Çağlar