Gerçek Olaylara Dayanan En İyi 10 Dizi

Mohamed Tadjadit bugünlerde meşgul bir adam. Cezayir'in ülke çapındaki popüler protesto hareketi ikinci yılına girerken, eski siyasi mahkum her zaman talep görüyor.

Hala hapishanede olanlarla dayanışma toplantılarına katılmak, yıldönümü protestoları için hazırlıklara katılmak ve medya röportajları yapmak arasında, bazen kendisiyle birlikte fotoğraf çekilmek isteyen insanlar tarafından durdurulur.

26 yaşındaki şair “Fotoğraflardan nefret ediyorum, ruhunuzun bir kısmını vermek gibi bir şey” diyor. "Ama bunu yapmak zorundayım. İnsanları motive etmek zorundayız” dedi.

Sadece geçinmeye çalışıyor

Haftalık protestolar geçtiğimiz Şubat ayında başlamadan önce, Cumhurbaşkanı Abdelaziz Bouteflika'nın görevde beşinci bir dönem arayacağı yönünde yapılan açıklamaya yanıt olarak Tadjadit, meyve satıcısı olarak çalışıyordu ve siyasete fazla ilgisi yoktu.

"Sadece geçinmeye çalışıyordum," diye tereddüt ederek neredeyse utangaç bir sesle söylüyor bunu.

Cezayir Casbah'da doğdu ve büyüdü, ancak ailesi iki yıl önce yıkıldıkları bina yıkıldığında başkentin eteklerine taşındı.

Tadjadit 14 yaşında okulu bıraktı ve çeşitli işler üstlendi - şemsiye ve el işi takılar satma, balıkçılık ve tabakhane çıraklığı. Aynı yaşta şiirler yazmaya başladı, ama onlar politik işler değildi.
"Eskiden hissettiğimi yazardım" diyor. Konuşurken bir yandan da telefonunu kontrol ediyor, onu başka bir etkinliğe davet eden diğer aktivistlerden mesajlar okuyor.

Şu anda, çoğu güçlü siyasi mesajlar içeren 50'den fazla şiirin yazarıdır.

Ve büyürken siyaseti fazla düşünmemiş olsa da, ülkesinin siyasetinin sonuçlarını diğer birçok genç Cezayirli kadar güçlü hissediyor.

Elde hiçbir imkanı olmadan, 22 yaşındayken, yasadışı olarak Avrupa'ya göç etmeye çalıştı. Önce Türkiye'ye gitti, sonra Batı Avrupa'ya ulaşmaya çalıştı. Yunanistan'da tutuklandı ve Cezayir'e geri gönderildi.

Protestolar başladığında Tadjadit onlara şiirlerini okumaya başlamış. Videoları sosyal medyada tur atmaya başladığında tanınmış ancak 14 Kasım'da tutuklandıktan ve "ulusal birliği baltalamak" ile suçlandıktan sonra daha da ünlenmiş.

Ülkelerini temizle

Bouteflika'nın ülkenin güçlü ordusunun baskısı altında istifasını ihale etmeye zorlandığı Nisan başında, Cezayir'in modern tarihinde görülmemiş protestolarının öyküsü uluslararası haber gündeminden düştü. Ancak protestolar durmadı.

Cuma günü tam rejim değişikliği talep eden barışçıl gösterilerin 53. hafta sonu kutlandı. Protestolar ayrıca Gülüş Devrimi veya Hirak Hareketi olarak bilinen hareketin ilk yıldönümü olan Cumartesi günü gerçekleşecek.

12 Aralık'ta eski başbakan ve Bouteflika sadakatçisi Abdelmadjid Tebboune, devam eden yaygın protestolar nedeniyle cumhurbaşkanı seçildi. Oy kullanmaya hak kazanan 24 milyon insanın sadece yüzde 40'ı oy kullandı.

Protestocular arasında, ordunun iktidar rejimine sivil bir cephe vermek için onu devlet başkanı haline getirdiğine inanılıyor.

Protesto hareketinin ana sloganlarından birini yansıtan Tadjadit, "Askeri kural kaldırılacak / Ve mafya Devleti düşecek / İnsanlar gururlu ve asla kırılmayacak / Sadece uluslarını temizlemek istiyorlar," diye yazdı ve ekledi : "Bir sivil devlet arzuluyoruz, askeri bir devlet değil."

Tebboune'un protestocuların "tüm taleplerini karşılayacağına" söz veren 19 Aralık'ta Tadjadit 18 ay hapis cezasına çarptırıldı.

Cezayir'deki El Harrach hapishanesinde "insanlık dışı" olarak nitelendirdiği şartlarda gözaltına alındı.

Dört gün boyunca su olmadığı bir olayı hatırlıyor. Hapishane müdürüne bunu sorduğunda, ona hapishanenin dışında bile su kaynağının kesintiye uğradığını söylemiş ve "Dışarıda olduğun zaman dışarı çıkarsın ve su alırsın. Burada hapisteyiz!" diye Tadjadit’i yanıtlamış.

Ülkenin yeni cumhurbaşkanı, konut krizini çözmekten "yeni bir Cezayir yolunu açacak" yeni bir anayasa önermeye kadar değişen vaatlerde bulundu. Bir hükümet kurdu ve ilk savaşı olarak sütün fiyatını seçen bir ticaret bakanı Kamel Rezig'i seçti.

Ancak Tadjadit şöyle diyor: "Bu süt veya konutla ilgili değil. Bu bir ulus inşa etmekle ilgili."

"Biz memnun değiliz ve ne yapmaya çalışırlarsa yapalım asla bırakan taraf olmayacağız. Tüm rejim yozlaşmış ve gitmeleri gerekiyor."

Ocak ayının başında Tadjadit ve diğer 66 tutuklu, mahkumiyetlerine karşı temyiz talebinde bulunmaktan kurtulmuş olsa da, protestocuları öven resmi bir hükümet söylemi  insanları gerçek değişimin gerçekleştiğine ikna etmek için çok az şey yaptı.

Tadjadit'in temyiz davası Şubat ayı ortalarında planlandı, ancak yıldönümü anmalarını kaçırmamak için ay sonuna kadar erteledi. "Beni hapse geri göndermeleri umrumda değil" diyor. "Sadece 22 Şubat'ta özgür olmak istiyorum ve Hirak'ın eylemini yoğunlaştırmasını istiyorum."

'Özgürlük' için lidersiz bir hareket

Cuma günü Cezayir'de yüz binlerce insan, hareketin ilk haftalarıyla karşılaştırılabilecek bir dizi protesto gösterisine katıldı. Tadjadit gibi protestocuların birçoğu, hareketlerinin hedefleri gerçekleşene kadar devam edeceğinden emin.

Paris'teki Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales'te sosyoloji araştırmacısı Amel Boubekeur için protestocuları motive eden iki şey var. Birincisi, bir daha asla olmayacak tarihsel öneme sahip bir şeyde yer aldıkları bilgisidir. İkincisi, hükümetin kendisi tarafından sağlanan bir teşviktir. Gösteriler barışçıl kalsa da, araştırmacı yetkililerin protestoculardan "korktuğuna" inanıyor.

"Hirak'ı bir güvenlik sorunu olarak görmeye devam ediyorlar ve siyasi açıdan düşünmelerini engelliyorlar. Bu çok akıllı bir strateji değil."

Diyerek şöyle devam etti: "Anayasada değişiklik yapmak gibi resmi reformlar ile yönetimin gayrı resmi uygulamaları arasında bir ikilik olduğu sürece, Hirak'ın devam etmesi için yakıtı olacak."

Tadjadit, protestolar sırasında iyi tanınan diğer birçok kişi gibi, bir dereceye kadar nüfuz sahibi olabilir, ancak çoğu protestocu herhangi bir temsil şeklini reddeder. Hareket, anonim protesto çağrılarıyla başladı ve o zamandan beri resmi bir liderlik olmadan devam etti. Protestocular, hükümetle işbirliği içinde olduklarını düşündükleri muhalefet partilerinden aldıkları kararları da reddetti.

Protestolar her yaştan kadın, erkek ve çocuğu çekiyor. Farklı siyasi görüşlere sahip olabilirler, ancak hepsi demokratik değişim ihtiyacı konusunda hemfikirdir. "Özgürlük", zikirlerinde ve sloganlarında sıkça ortaya çıkan bir kelimedir.

Protestolar, Cezayir'in fikir alışverişinde bulunabileceği ve özgürce tartışabileceği birkaç alandan biri olmaya devam ediyor. "Benim için Hirak büyük bir okul gibi" diyor Tadjadit. "Bu yıl boyunca farklı deneyimleri olan birçok insanla tanıştım ve bana çok şey öğrettiler." Protestocuların siyasi hedefleri henüz tam olarak karşılanmamış olabilir, ancak Tadjadit Cezayir toplumunda bir değişiklik olduğuna inanıyor.

Bir sigara yakarken “Birleştik” diyor. "İnsanlar arasında hiç olmadığı kadar dayanışma var ve bence bu çok önemli."

Hirak nüfusun büyük kesimlerine umut verdi. Hareketin ilk haftalarında, bir grafiti resmi sosyal medyada yaygın olarak paylaşıldı. Şöyle diyordu graffiti: "İlk defa Cezayir'imden ayrılmak istemiyorum."

Tadjadit, sadece Hirak başarısız olursa gideceğini söyledi. "Eğer başaramazsak, ülkeyi özgür bırakmazsak, birçok insan ayrılacak" diyor.

"Özgürlüğümüzü yakalamak için bir yıl daha yürümemiz gerekiyorsa, bunu yapacağız. Sorun değil."