Dünya ekonomisi Koronavirüse dayanabilecek mi?

İçinizi Ürpertecek 10 Kısa Film

24 Şubat'ta Dünya Sağlık Örgütü, dünyanın olası bir koronavirüs pandemisine hazırlanması gerektiğini açıkladı. Güney Kore, İran ve İtalya'daki salgınlar alarma neden oldu. Açıkçası, virüs geniş ve hızlı bir şekilde seyahat etti. Yetkililer konserleri, karnavalları ve futbol maçlarının yanı sıra kapalı okulları iptal ettiler, sokağa çıkma yasağı ve kısıtlı seyahat ettiler. Bu önlemlere rağmen, COVID-19 şimdi yaklaşık 30 ülkeye yayıldı ve on binlerce insana bulaştı.

New York ve Londra'dan Hong Kong ve Mumbai'ye borsalar çöktü. Çin ekonomisinin büyük belada olduğu gerçeğine uyanıyorlar. Uluslararası Para Fonu'nun (IMF) eski bir yetkilisi olan Zhu Min, Çin GSYİH'sının bu yıl zaten 196 milyar dolar kaybetmiş olabileceğini tahmin ediyor.

Turizm kötü bir şekilde etkilendi. Tüketici harcamaları azaldı. Fabrikalar üretime devam etmek için mücadele ediyor. Sonuç olarak, küresel tedarik zinciri bozuldu. Mağazalar hem kıyafetlerden hem de iPhone'lardan, yüz maskelerinden ve temel ilaçlardan yoksun olabilir.

Koronavirüs salgını Nassim Nicholas Taleb'in kara kuğu olayı dediği şey oldu. Öngörülemezdi. Ancak bunun küresel ekonomi üzerindeki etkisi daha öngörülebilir bir dokunuş olabilir. Temmuz 2019'da, Dr. Doom olarak bilinen bir ekonomist olan Nouriel Roubini, ABD ve Çin arasındaki küreselleşme, küresel ekonominin ayrıştırılması ve küresel durgunluğa yol açan "ticaret ve teknoloji savaşı ve soğuk savaş" ı öngördü.

Roubini sadece kıyamet ve kasvet öngörmüyordu. Ekim 2019'da Bloomberg'deki bir makale, küresel ekonominin sallandığını bildirdi. 2009 yılından bu yana ilk resesyonun yakın olabileceğinden endişe ediyordu. Sonuçta, tahvil tüccarları düşüş eğilimindeydi ve 14 trilyon dolarlık tahvil negatif faiz oranları veriyordu.

Bloomberg'deki yazarlar için ana endişe, ABD Başkanı Donald Trump'ın Çin'i serbest bıraktığı ticaret savaşıydı. Bu savaş, işletmelerin yatırımları kısmasıyla üretimde rahatsızlığa yol açmıştı. Brexit ve diğer jeopolitik konular da suları çamurluyordu. Merkez bankalarının mühimmatı bitmiş gibi görünüyordu. Sonuçta, parayı ekonomiye pompalamanın sınırları var.

Makale okuyuculara ABD ekonomisi için durgunluk riskinin sadece% 25 olduğu konusunda güvence verdi. Yani, dünyanın geri kalanı göbek bile yükselse bile, ABD iyi olurdu. İşe alımlar tüketici güvenini artırmıştı ve Fed 2019'da faiz oranlarını iki kez düşürmüştü. Diğer merkez bankaları da daha niceliksel genişleme yoluyla küresel ekonomiye para akıtıyordu.

Bloomberg parçasından bir ay sonra, Hindistan Merkez Bankası eski valisi Raghuram Rajan, ekonomiye yönelik en büyük tehdidin Beyaz Saray'dan geldiğini savundu. Ticaretin azaltılması yatırımı ve büyümesi konusundaki belirsizliği gördü. Rajan, Orta Doğu'da petrol fiyatını artırabilecek ve enflasyonist baskıları tetikleyebilecek bir kriz gibi jeopolitik riskten endişe ediyordu. Ezici bir makalenin istekli bir sonunda, “Dünyanın daha az özenti güçlü olanlar olsaydı, küresel ekonomi çok daha güçlü olurdu” diye iddia etti. Muhtemelen, bubonik veba ve ilk doğanın ölümünü başka türlü harika bir dünyaya getirebilen kötü adamlardı.

17 Şubat'ta Roubini, siyahların değil beyaz kuğuların ABD başkanlık seçimleri öncesinde öngörülebilir küresel krizlere neden olacağını savundu. Derin bölünmüş bir ABD kıyametin dört atlısıyla yüzleşecekti: Çin, Rusya, İran ve Kuzey Kore. Bu kaosa, çatışmaya ve mali çöküşe yol açacaktır. Astrologların hikayeleri gibi Dr. Doom’un prognozları da sağlıklı bir tutam tuzla alınmalıdır. Yine de endişelenecek beyaz kuğuların isimlendirdiklerinden farklı olsa bile bir anlamı var.

Küresel ekonomide her şeyin yolunda olmadığını gösteren birçok işaret var. Japonya durgunluğun eşiğinde dalgalanıyor. Başbakan Shinzo Abe’nin “parasal genişleme, mali teşvik ve özel yatırımı canlandırmak için reformlar” hedefi vurmadı. Yedi yıl sonra, Abenomics de yüzdeki başarısızlığa bakıyor. Japonya’nın 1990 yılındaki borsa baloncuğunun patlamasından on yıllar sonra kaybedilen görünüm devam edecek. Ekonomi, boynundaki iki değirmen taşı yüzünden batıyor gibi görünüyor - yaşlanan bir nüfus ve devasa ulusal borç.

Yaşlanan başka bir ülke olan Almanya ve Japonya’nın eski müttefiki de başı belada. Ekonomisi 2019'un son çeyreğinde% 0 oranında büyümüştür. İhracat ve harcamalar, hem tüketici hem de hükümet, azalmıştır. Bu ihracatçı ekonominin Donald Trump’ın küresel ticarete yönelik saldırısının bir kurbanı olduğunu söylemek doğrudur.

Popülizm, siyasi kutuplaşma, ticaret savaşları ve jeopolitik gerginlikler endişeleri artırmaya devam etse de, Wall Street savanlarının çoğu küresel ekonominin ilerleyeceği konusunda iyimserdi. Merkez bankalarının tüketici talebinin devam etmesi ve düşük faiz oranları muz kabuklarından kaçınacaktır. IMF baş ekonomisti Gita Gopinath daha da ileri gitti. Küresel bir pandemiye neden olan koronavirüs olmasına rağmen, Çin'in V şeklinde bir iyileşme yaşayabileceğini söylediğinde neredeyse yükselişe geçti.

Gopinath yanlış. Yüksek rahip olduğu II. Dünya Savaşı sonrası küresel kurallara dayalı düzeni gözlerimizin önünde ölüyor. Geçmişte milyonlarca kişiye büyük faydalar sağlamış olabilir, ancak şimdi yolunu kaybetmiştir. Küresel ticareti yönlendiren borç yakıtlı parti sonsuza dek süremez. 

Demokratlar ve Cumhuriyetçiler serbest ticaret için palalar söylemek yerine Çin'den endişe ediyorlar. Orta Krallık yeni Sovyetler Birliği. Bazıları nüfusu, teknolojik ilerlemesi ve ekonomik gücü göz önüne alındığında “Kötü İmparatorluk” tan daha tehlikeli buluyor. Çin’in Kemer ve Yol Girişimi gibi büyük projeleri Yeni Delhi ve Tokyo'dan Berlin ve Washington, DC’ye kadar rahatsızlık veriyor.

Machiavellian güç politikası ve merkantilizm şimdi modaya döndü. Küçücük bir elitin birçok faydasını sömürdüğü küreselleşmenin eşitsizlikleri, dünya çapında öfkeye neden oluyor. Öyle ki Bernie Sanders adında demokratik bir sosyalist ABD'de, kapitalizmin gerçek Mekke'sinde oldukça iyi gidiyor.

Ayrıca, niceliksel genişleme (QE) sınırlarına ulaşmaktadır. Japonya için pek işe yaramadı ve başka bir yerde de çalışmıyor. Ekonomideki para miktarı mal, hizmet veya varlık miktarından çok daha hızlı arttıkça, QE varlık kabarcıklarına neden olmaktadır. Jeff Bezos ve Mark Zuckerberg gibi şeyler iyi olabilir, ancak meşhur Tom, Dick ve Harry iyi değil. Bu yüzden statükoyu parçalamak için oy veriyorlar.

Şimdi koronavirüs kara kuğu, teste açıkça sürdürülemez bir küresel ekonomi koymak için diğer beyaz kuğulara katıldı. Orta Krallık'ın yükselen paranoyasını ekliyor. Pandemi kaçınılmaz olarak ortadan kalktığında korku kaybolmayacak. Yapısal dengesizlikler artık herkesin görmesi için çıplak bırakıldı. Küresel ekonomi, yüksek rahiplerin söylediklerine göre statükoya dönmeyecektir.

Coronavirus, Çin’in Çernobil'dir. Trump’ın ticaret savaşlarının başladığını bitiriyor. Global tedarik zincirleri değişecek. Ticaret yavaşlayacak. Çin ve ABD arasındaki ayrışma devam edecek. Bu tektonik değişiklikler ortaya çıksa bile, küresel bir durgunluk daha olası hale geldi.