Merhaba, Biz de artık buradayız.
Yazılmayanı yazmak için değil; yazılsa da, söylense de görülemeyeni görmek ve göstermek için buradayız. Bazen konuşmak fayda etmez. Tarihi şahit etmek istersin satırlarına. İşte bizde tarih şahit olsun diye yazacağız. Tarih şahit olsun ki yazacağız.
*
Hadi Boğaziçi Üniversitesi üzerinden devam eden protestolara ilişkin yazalım. Haber yazar gibi yazmayacağım. Dikkat çekmek istediğim husus bu kargaşadan kimin galip çıktığı üzerine olacak. Zira bu konu hiç konuşulmuyor. Konuşulsa da birkaç cümlenin ötesine geçilemiyor.
Ancak bir husus var ki kaçırmamak lazım. Bu kargaşa kime fayda sağlıyor?
Olaylar üzerine konuşanları dinlediğinizde karşınıza iki tez çıkıyor.
Birincisi, “Bu işten en çok iktidar fayda sağlıyor. İddia o ki, iktidar kaybetmiş olduğu bir kısım sağ seçmen oylarını bu şekilde tekrar kazanabilir. Zira sağ seçmen özellikle terör örgütlerine karşı tepki verebilir. Ayrıca, gezi olaylarının ardından bu zamana kadar biriken bir tepki enerjisi var. Bu enerjide bir şekilde atılmış ve toplumsal rahatlama sağlanmış oluyor.” Bu iddiayı ortaya atanların büyük kısmı iktidar karşıtı olanlar tabi ki. Zira kargaşanın bu seviyeye iktidar tarafından özellikle getirildiğini ima ediyorlar.
İkincisi, “Bu işin kazananı olmaz. Ülkemiz ciddi zaman kaybediyor.”
Bu konuda hem fikiriz. Ülkü sathında yaşanan kavga ve kargaşada kaybeden öyle ya da böyle ülkemiz oluyor. Kazanan ise, ülkemizin karşısında duranlar tabiki.
Her iki tezinde tamamının veya bir kısmının doğruluk payı olabilir.
Ancak bizim bir tezimiz daha var.
Üniversitede teşkilatlı çalışma yapan sağ veya sol görüşlü öğrenci gruplarının “Gri” olarak tabir edilen öğrencilere yaklaşırken ki sistemlerini bilenler bilir.
Sağ, muhafazakâr, İslamcı vb grupların yaklaşım tarzları genel itibariyle birbirine benzerdir.
Konumuz bu değil o sebeple bu alanda açıklama yapmayacağım.
Bizim gibi eski kulağı kesiklerin diliyle SEV-GENÇ olarak tabir ettikleri kesimlerin taktikleri de çok farklılık göstermez. Anadolu’nun bağrından kopan delikanlıların peşine takılan sevimli kız arkadaşlar bunlardan ilkidir. Hak, özgürlükler derken bir anda kendini eylemin ön safında bulursun. Kim var karşında çevik kuvvet tabi ki. İlk dayağını orada yersin. Kimden yedin dayağı? Çevik Kuvvetten. Yani, devletten? Bu değişmez kuraldır.
Kısaca özetlemek gerekirse,
Gerçekleşen eylemlerin kesin kazananı marjinal sol gruplardır. Bu eylemler sayesinde ciddi bir sempatizan kazandıklarına defalarca şahitlik etmişliğim var. Arkadaş ortamlarında fikirlerle beslenen öğrenciler eylemlerde yedikleri dayak veya biber gazı sayesinde keskinleşir ve dâhil olduğu ekibe aidiyet duymaya başlar. Yani saflar sıklaşır. Yani birinci tez de olduğu gibi bir enerji boşalması olmaz.
Başörtüsü eylemlerini hatırlayın. Veya 28 Şubat dönemlerini düşünün biraz. Hangimiz polisten dayak yedikten sonra evimize çekildik. Hangimiz yıldık. Onlarda yılmayacaklar. Hatta tam tersine daha da safları sıklaşacak, yazıları daha da ağırlaşacak ve iktidara karşıt tüm unsurları çevrelerinde toplama imkanı elde edecekler.
Peki çözüm nedir?
Vallahi ben bunu bilmem tespit yapar geçerim. :)
Yapılması gereken protesto yapan öğrenciler ile anarşik grupları birbirinden ayırmak ve kontak kurdurmamak ve eylemleri mümkün mertebe müdahalesiz bitirebilmek olarak görüyorum.
Zira ben inandığım davam için yaşadığım sıkıntıları kutsal görürüm.
Muhtemelen onlarda öyle görüyorlar.
Muhabbetle...
